Uwagi ogólne
W obecnym stanie prawnym obowiązek ponoszenia opłat związanych z kosztami nadzoru nad rynkiem kapitałowym wynika z przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, ustawy z dnia 26 października 2000 r.
o giełdach towarowych, ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego obrotu oraz o spółkach publicznych. Wysokość opłat, sposób ich naliczania, oraz warunki i terminy ich uiszczania określa rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego przez podmioty nadzorowane prowadzące działalność na rynku kapitałowym, wydane na podstawie upoważnienia zawartego w art. 17 ust. 6 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym
Jak zostało uprzednio wskazane, zaprezentowany w kwietniu 2014 r. przez Urząd KNF ww. projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze został w połowie 2014 r., mimo odrzucenia przedmiotowego projektu przez przedstawicieli instytucji rynku kapitałowego (poza GPW i KDPW), przedłożony w Ministerstwie Finansów, gdzie następnie uległ dalszemu zawieszeniu.
Z tego względu, pewnego rodzaju zaskoczeniem dla przedstawicieli rynku było nagłe i niespodziewane przedłożenie na ręce Marszałka Sejmu RP w dniu 20 lutego br. poselskiego projektu ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym oraz niektórych innych ustaw. Poselski projekt ustawy - co należy podkreślić o treści niemalże identycznej z projektem przygotowanym przez KNF w 2014 r. - został już 11 marca br. skierowany do I czytania w Komisji Finansów Publicznych, które odbyło się zaledwie tydzień później, tj. 19 marca br.
Stowarzyszenie Emitentów Giełdowych na bieżąco śledzi i analizuje dalszy przebieg procesu legislacyjnego przedmiotowego projektu.
Zapraszamy do zapoznania się z treścią przedmiotowego projektu.
Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze - Druk 3230
Cel projektowanej regulacji
Celem projektowanej regulacji jest zmiana systemu finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym. W zamyśle projektodawcy zmiany mają służyć przebudowie dotychczasowego systemu finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym. Obowiązkiem ponoszenia kosztów nadzoru w drodze rocznych opłat mają zostać objęte wszystkie podstawowe grupy podmiotów prowadzących działalność na rynku kapitałowym.
Projektowany system finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym zakłada tak jak system obecnie funkcjonujący dwa źródła wpłat pochodzących bezpośrednio od podmiotów rynku kapitałowego:
1) opłaty jednorazowe za udzielenie przez KNF zgody, zezwolenia lub podjęcie innej czynności o podobnym charakterze, oraz
2) stałe opłaty roczne.
Opłaty jednorazowe – tak jak w dotychczas obowiązującym systemie mają obciążać – konkretne podmioty występujące o dokonanie danej czynności.
Opłaty roczne - mają być stałym obciążeniem dla wszystkich podmiotów prowadzących działalność na rynku kapitałowym w danej, ustawowo wskazanej kategorii podmiotów, analogicznie jak ma to miejsce w innych sektorach rynku finansowego. Opłaty te maj być ustalane w oparciu o ustawowo wskazaną podstawę przy wykorzystaniu algorytmu, który określony zostanie w rozporządzeniu wydanym na podstawie upoważnienia przewidzianego w art. 17 ust. 11 ustawy o nadzorze nad rynkiem kapitałowym w brzmieniu nadawanym niniejszą ustawą, z zastrzeżeniem ustawowo określonego maksymalnego poziomu obciążenia danego podmiotu.
Wprowadzana zmiana zakłada, że roczne opłaty przeznaczone na pokrycie kosztów nadzoru będą wnosić:
˗ towarzystwa funduszy inwestycyjnych,
˗ podmioty prowadzące rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego (tzw. agenci transferowi funduszy inwestycyjnych),
˗ podmioty zajmujące się dystrybucją jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych (tzw. dystrybutorzy jednostek uczestnictwa),
˗ podmioty zarządzające sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego,
˗ spółki prowadzące giełdę papierów wartościowych,
˗ spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy,
˗ Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych,
˗ spółki prowadzące izbę rozliczeniową oraz spółki, którym Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych przekazał wykonywanie czynności z zakresu rozliczania transakcji,
˗ spółki prowadzące izbę rozrachunkową oraz spółki, którym Krajowy Depozyt Papierów Wartościowych przekazał wykonywanie czynności z zakresu rozrachunku transakcji,
˗ spółki prowadzące izbę rozliczeniową i rozrachunkową, która wykonuje funkcję giełdowej izby rozrachunkowej,
˗ domy maklerskie,
˗ agenci firm inwestycyjnych,
˗ zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału oraz zagraniczne osoby prawne prowadzące taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej,
˗ zagraniczne firmy inwestycyjne nieprowadzące działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a będące stronami transakcji zawieranych na rynku giełdowym (tzw. zdalni członkowi giełdy),
˗ spółki prowadzące giełdę towarową,
˗ spółki prowadzące giełdowe izby rozrachunkowe na podstawie ustawy o giełdach towarowych,
˗ towarowe domy maklerskie,
˗ podmioty posiadające zezwolenie na prowadzenie rachunków i rejestrów towarów giełdowych,
˗ zagraniczne osoby prawne, o których mowa w art. 50 ust. 1 ustawy o giełdach towarowych, prowadzące działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału,
˗ krajowe spółki publiczne, których akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym lub których akcje wprowadzone są do alternatywnego systemu obrotu,
˗ krajowi emitenci papierów wartościowych, innych niż akcje, dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym,
˗ podmioty o statusie agencji informacyjnej.
Szczegółowe umówienie projektowanych zmian
ART. 1
Art. 1 dotyczy zmian w art. 17 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym. Nowe brzmienie art. 17 utrzymuje dotychczasowy zakres unormowań dotyczących przeznaczenia środków uzyskiwanych z opłat wnoszonych przez poszczególne grupy nadzorowanych podmiotów, zasady ustalenia wysokości, naliczania i uiszczania tych opłat, dostosowując je do założeń nowow prowadzanego systemu finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym. W ust. 1 i 2 określone zostały wydatki, będące wydatkami budżetu państwa, które będą pokrywane z wpłat podmiotów prowadzących działalność na rynku kapitałowym. Wpłaty te zgodnie z ogólnymi zasadami będą stanowiły dochody budżetu państwa, które zrównoważą poniesione w danym roku budżetowym wydatki. Nowe brzmienie pkt 2 w ust. 1 uwzględnia dodatkowe źródła finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym uwzględnione w ustawie – Prawo bankowe oraz w ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych, w zakresie zmienianym niniejszą ustawą (art. 2 i art. 4 projektu). W ust. 3 przyjmowana jest ogólna zasada, iż równowartość w złotych kwot opłat wyrażanych w przepisach odrębnych w euro ustala się przy zastosowaniu średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski. W ust. 4 przyjmuje się zasadę, że podstawę obliczenia opłat, o których mowa w ust. 1 pkt 1, ustala się na podstawie danych pochodzących ze zbadanych sprawozdań finansowych za poprzedni rok kalendarzowy, a w przypadku podmiotów, dla których rok obrotowy obejmuje okres inny niż rok kalendarzowy, dane ze zbadanego sprawozdania finansowego za rok obrotowy zakończony w poprzednim roku kalendarzowym. Pozwoli to na ustalanie kwoty zobowiązania w ostatecznej wartości nie wymagającej późniejszych korekt ze względu na możliwe różnice między sprawozdaniami bieżącymi, a sprawozdaniami zweryfikowanymi. Zgodnie z założeniem, które będzie zrealizowane na poziomie przepisów wykonawczych opłaty nie będą wymagać wcześniejszych zaliczek, co pozwoli uniknąć ustalania nadpłaty lub niedopłaty, i uprości system finansowania kosztów nadzoru. W ust. 5-9 zawarto zasady wnoszenia opłat w poszczególnych sytuacjach związanych z podjęciem działalności przez poszczególne kategorie podmiotów zobowiązanych do wnoszenia opłat. Mają one charakter uzupełniający względem unormowań zawartych w przepisach poszczególnych ustaw regulujących prowadzenie działalności na rynku kapitałowym. W ust. 10 utrzymano przepis stanowiący, że należności z tytułu opłat na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym podlegają egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Przepis w ust. 11 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw instytucji finansowych do określenia w drodze rozporządzenia wysokości opłat, w stosunku do których ustawa określa jedynie górną granicę, a także sposobu wyliczania oraz warunków i terminów uiszczania opłat dla poszczególnych grup podmiotów, a także sposób pokrywania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym ze wszystkich ustawowo określonych źródeł finansowania. Zmiana systemu finansowania kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym wymusza odpowiednie zmiany na poziomie przepisów wykonawczych, co uwzględnia nowy przepis upoważniający. Rozporządzenie, które zostanie wydane na podstawie upoważnienia zawartego w ust. 11, zastąpi obecnie obowiązujące rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 16 marca 2010 r. w sprawie opłat wnoszonych na rzecz Komisji Nadzoru Finansowego przez podmioty nadzorowane prowadzące działalność na rynku kapitałowym (Dz. U. z 2014 r., poz. 1167).
ART. 2
Art. 2 dotyczy zmian w art. 131a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z 2012 r. poz. 1376, z późn. zm.). Zmiana zaproponowana w nowo dodanym ust. 1a umożliwi uwzględnienie w kosztach nadzoru nad rynkiem kapitałowym wpłat banków - w wysokości 13,5% tych kosztów. Podobne rozwiązanie przyjęto w stosunku do zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji. Banki jako uczestnicy rynku kapitałowego winny w odpowiedniej proporcji partycypować w finansowaniu kosztów nadzoru nad tym rynkiem. Zmiana w upoważnieniu do wydania rozporządzenia, przewidziana w ust. 3, ma charakter wynikowy i pozwoli na uregulowanie w przepisach wykonawczych sposobu pokrywania kosztów nadzoru z uwzględnieniem udziału banków w pokryciu kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w ustawowo określonej wysokości.
ART. 3
Art. 3 dotyczy zmian w art. 26 ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2014 r. poz. 197). W ust. 1 w odniesieniu do opłat jednorazowych poszerzony został katalog czynności, za które wnoszona jest opłata – po zmianie będzie on uwzględniał nie tylko zezwolenia, ale i zgody wydawane na podstawie tejże ustawy. Jest to związane z odróżnianiem na gruncie przepisów ustawy zgód i zezwoleń, w konsekwencji także art. 26 ust. 1 powinien odnosić się do tych dwóch rodzajów aktów administracyjnych. Utrzymany zostaje maksymalny poziom opłaty jednorazowej. Zmianie ulega podstawa i stawka opłaty rocznej pobieranej od spółek prowadzących giełdę towarową. Dotychczas pobierana była opłata od każdej transakcji zawieranej na giełdzie, w łącznej wysokości nie większej niż 0,015% wartości transakcji. Projektowane rozwiązane przewiduje, że opłata roczna ustalana będzie na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, w wysokości nie większej niż 3,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro (ust. 2). W ust. 3 ustalony został obowiązek daninowy nałożony na spółki prowadzące giełdowe izby rozrachunkowe, od których pobierać się będzie roczną opłatę ustalaną na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, w wysokości nie większej niż 5,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro. Wyłączenie w powyższych przepisach dywidend otrzymywanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych wynika z faktu, iż co do zasady podmioty te także wnoszą opłaty na pokrycie kosztów nadzoru liczone od wartości przychodu.
ART. 4
W ust. 4 ustalony został obowiązek daninowy nałożony na towarowe domy maklerskie, od których pobierać się będzie roczną opłatę ustalaną na podstawie średniej wartości przychodów ogółem w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, w wysokości nie większej niż 0,3% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 750 euro. Przepis dodatkowo dookreśla pojęcie wielkości przychodów ogółem, aby wyeliminować możliwe rozbieżności w stosowaniu tych przepisów. Przyjęcie w powyższych przepisach za podstawę średniej wartości przychodów za okres trzech lat pozwala uniknąć różnicowania wysokości wpływów z opłat ze względu na zmienną dynamikę rocznych przychodów.
ART. 5
W ust. 5 ustalony został obowiązek nałożony na zagraniczną osobę prawną, o której mowa w art. 50 ust. 1 ustawy o giełdach towarowych, prowadzącą działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału, od których pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie przychodów oddziału w poprzednim roku kalendarzowym, w wysokości nie większej niż 0,15% tych przychodów, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 500 euro. Dodatkowo przepis wskazuje, że przychody na podstawie których ustalana będzie opłata roczna należy rozumieć zgodnie z przepisami o podatku dochodowym od osób prawnych.
ART. 6
W ust. 6 ustalony został obowiązek daninowy nałożony na podmioty posiadające zezwolenie na prowadzenie rachunków i rejestrów towarów giełdowych, od których pobierana będzie roczna zryczałtowana opłata o równowartości w złotych 750 euro.
ART. 7
W ust. 7 zawarto zmodyfikowane odesłanie do przepisów art. 17 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, zmienianych niniejszą ustawą.
Art. 4 dotyczy zmian w art. 14 ustawie z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz Rzeczniku Ubezpieczonych (Dz. U. z 2013 r. poz. 290 i 1717). Zmiana ta umożliwi uwzględnienie w kosztach nadzoru nad rynkiem kapitałowym wpłat zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji - w wysokości 1,5% tych kosztów. Analogicznie jak w przypadku banków przyjęto, że ze względu na uczestnictwo zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji w rynku kapitałowym winny one w odpowiedniej proporcji partycypować w finansowaniu kosztów nadzoru nad tym rynkiem. Zmiana w upoważnieniu do wydania rozporządzenia ma charakter wynikowy i pozwoli na uregulowanie w przepisach wykonawczych sposobu pokrywania kosztów nadzoru ubezpieczeniowego z uwzględnieniem udziału zakładów ubezpieczeń i zakładów reasekuracji w pokryciu kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym w ustawowo określonej wysokości.
Art. 5 dotyczy zmian w ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r. poz. 157). Zmiana w pkt 1 dotyczy art. 32, w którym w ust. 9a, dodaje się przepis ustanawiający obowiązek informacyjny dla podmiotów, o których mowa w art. 32 ust. 2 zajmujących się dystrybucją jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. Obowiązek ten polega na przekazywaniu raz w roku dokumentów przedstawiających sytuację finansową tych podmiotów na dzień 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego oraz oświadczenia o łącznej wysokości przychodów osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym z tytułu pośredniczenia w zbywaniu i odkupywaniu jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych. Obowiązek ten jest konieczny dla dysponowania przez KNF podstawowymi informacji o skali działalności tych podmiotów. Informacje te są także niezbędne dla ustalenia wpłat należnych od tych podmiotów i są związane ze zmianami dokonywanymi w art. 236 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych w nowo dodawanym ust. 2c. Zmiana w pkt 2 dotyczy art. 192, w którym w ust. 9a, dodaje się przepis ustanawiający obowiązek informacyjny dla podmiotów, o których mowa w art. 192 ust. 1, które nie będąc towarzystwami funduszy inwestycyjnych zarządzają sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego. Obowiązek ten polega na przekazywaniu raz w roku dokumentów przedstawiających sytuację finansową tych podmiotów na dzień 31 grudnia poprzedniego roku kalendarzowego oraz oświadczenia o łącznej wysokości przychodów osiągniętych w poprzednim roku kalendarzowym z tytułu zarządzania sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszy sekurytyzacyjnych. Obowiązek ten jest konieczny dla dysponowania przez KNF podstawowymi informacji o skali działalności tych podmiotów. Informacje te są także niezbędne dla ustalenia wpłat należnych od tych podmiotów i są związane ze zmianami dokonywanymi w art. 236 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych w nowo dodawanym ust. 2d.
Zmiana w pkt 3 dotyczy zmian w art. 236. W ust. 1 rozszerza się katalog czynności, za które pobierana jest jednorazowa opłata o zgody, o których mowa w art. 208a ust. 1, art. 208i ust. 1 pkt 2 oraz art. 208zc ust. 2 pkt 1 i 2. Zmiana ta ma charakter porządkujący. W ust. 2a ustalony został obowiązek daninowy nałożony na towarzystwa funduszy inwestycyjnych, od których pobierać się będzie roczną opłatę ustalaną na podstawie średniej rocznej sumy wartości aktywów funduszy inwestycyjnych, wartości aktywów zbiorczych portfeli papierów wartościowych oraz wartości portfeli, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych zarządzanych przez dane towarzystwo w wysokości nie wyższej niż iloczyn średniej rocznej sumy wartości aktywów zarządzanych przez dane towarzystwo oraz stawki nieprzekraczającej 0,008%, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 750 euro. Przepis jednocześnie wskazuje, że średnią roczną sumę aktywów wylicza się na podstawie sumy wartości aktywów funduszy inwestycyjnych, wartości aktywów zbiorczych portfeli papierów wartościowych oraz wartości portfeli, w skład których wchodzi jeden lub większa liczba instrumentów finansowych ustalanej na ostatni dzień każdego miesiąca danego roku kalendarzowego, na podstawie danych wykazywanych w sprawozdaniach przekazywanych KNF na podstawie art. 225 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych. Przyjęcie w powyższych przepisach za podstawę średniej wartości przychodów za okres trzech lat pozwala uniknąć różnicowania wysokości wpływów z opłat ze względu na zmienną dynamikę rocznych przychodów.
W ust. 2b ustalony został obowiązek daninowy nałożony na podmioty prowadzące rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego, inne niż banki i domy maklerskie, które wnoszą opłaty na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z odrębnie określonych tytułów. Od podmiotów prowadzących rejestr uczestników funduszu inwestycyjnego pobierana będzie roczna zryczałtowana opłata rocznej o równowartości w złotych 1500 euro.
W ust. 2c ustalony został obowiązek daninowy nałożony na podmioty, o których mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, zajmujących się dystrybucją jednostek uczestnictwa funduszy inwestycyjnych lub tytułów uczestnictwa funduszy inwestycyjnych, od których pobierana będzie zryczałtowana roczna opłata o równowartości w złotych 500 euro.
W ust. 2d ustalony został obowiązek daninowy nałożony na podmioty, o których mowa w art. 192 ust. 1, które nie będąc towarzystwami funduszy inwestycyjnych zarządzają sekurytyzowanymi wierzytelnościami funduszu sekurytyzacyjnego. Od tych podmiotów pobierana będzie zryczałtowana roczna opłata o równowartości w złotych 1000 euro.
W ust. 3 zawarto zmodyfikowane odesłanie do przepisów art. 17 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, zmienianych niniejszą ustawą.
Art. 6 dotyczy zmian w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2014 r. poz. 94). Zmiany w pkt 1 dotyczą nadania nowego brzmienia art. 162. Zakres przedmiotowy tego przepis został rozszerzony tak, aby objąć poszczególne czynności podejmowane przez Komisje Nadzoru Finansowego wobec podmiotów, których działalność jest uregulowana w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi, w tym także czynności podejmowane na podstawie bezpośrednio obowiązujących przepisów wprawa Unii Europejskiej. Zróżnicowanie tych czynności wykracza poza sformułowanie „udzielenie zgody lub zezwolenia”, jakim posługuje się art. 162 w obecnym brzmieniu.
Przepis ust. 1 w nowym brzmieniu będzie obejmował obowiązek uiszczenia opłaty w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4.500 euro za wydanie zezwolenia, pozwolenia lub zgody, przewidzianych w ustawie o obrocie instrumentami finansowymi lub w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 648/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie instrumentów pochodnych będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym, kontrahentów centralnych i repozytoriów transakcji (Dz. Urz. UE L 201 z 2012 r., str. 1). Wysokość opłat została utrzymana na dotychczasowej wysokości. Opłacie w tej samej maksymalnej wysokości będzie podlegało udzielenie domowi maklerskiemu zezwolenia, pozwolenia lub zgody przewidzianych w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 575/2013 z dnia 26 czerwca 2013 r. w sprawie wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 648/2012 (Dz. Urz. UE L 176 z 2013 r., str. 1, z późn. zm.) (nowy ust. 2).
Zgodnie z nowym ust. 3 opłacie w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4.500 euro będzie podlegać wydanie decyzji w sprawie zatwierdzenia zmian w regulaminie Krajowego Depozytu, w tym także w odrębnym regulaminie mającym zastosowanie do pełnienia przez Krajowy Depozyt funkcji giełdowej izby rozrachunkowej, w regulaminie spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 1-6 i ust. 2, w tym także w odrębnym regulaminie mającym zastosowanie do pełnienia przez spółkę, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności, o których mowa w art. 48 ust. 2, funkcji giełdowej izby rozrachunkowej, izby rozliczeniowej lub izby rozrachunkowej, w regulaminie funduszu rozliczeniowego zarządzanego przez izbę rozliczeniową, Krajowy Depozyt lub spółkę, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu zadań, o których mowa w art. 48 ust. 2 pkt 1 oraz w regulaminie funkcjonowania systemu rekompensat.
Zgodnie z nowymi ust. 4-6 opłacie w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4.500 euro podlegać będzie złożenie zawiadomienia, o którym mowa w art. 16 ust. 4 oraz zawiadomienia, o którym mowa w art. 21 ust. 3a oraz przekazanie informacji, o której mowa w art. 21 ust. 3b.
Zgodnie z nowym ust. 7 opłacie w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4.500 euro będzie podlegać poinformowanie KNF o zamiarze prowadzenia przez zagraniczną firmę inwestycyjną działalności maklerskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału przez właściwy organ nadzoru, który udzielił tej firmie inwestycyjnej zezwolenia na prowadzenie działalności maklerskiej, podlega opłacie w wysokości nie większej niż równowartość w złotych 4.500 euro, wnoszonej przez zagraniczną firmę inwestycyjną, której to zawiadomienie dotyczy, przy czym zgodnie z nowym ust. 8 zagraniczna firma inwestycyjna, o której mowa w ust. 7, nie ponosi opłaty, o której mowa w tym przepisie, jeżeli na zasadzie wzajemności polskie podmioty prowadzące w formie oddziału działalność maklerską na terytorium państwa, w którym firma ta ma swoją siedzibę, nie ponoszą tego rodzaju opłaty.
W pkt 2 przewidziana została zmiana brzmienia art. 163, której celem jest zmiana zasad pobierania opłat na pokrycie kosztów nadzoru od podmiotów wskazanych w obecnie obowiązującym art. 163, przede wszystkim Giełdy Papierów Wartościowych w Warszawie SA oraz Krajowego Depozytu Papierów Wartościowych SA, skutkująca zmniejszeniem aktualnych obciążeń fiskalnych, przy jednoczesnym rozszerzeniu obowiązku daninowego na nowe kategorie podmiotów, których działalność jest regulowana ustawą o obrocie instrumentami finansowymi, w szczególności na spółki prowadzące izby rozliczeniowe lub izby rozrachunkowe, domy maklerskie, agentów firm inwestycyjnych oraz zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału oraz zagraniczne firmy inwestycyjne będące tzw. zdalnymi członkami giełdy papierów wartościowych.
Zgodnie z nowym ust. 1, od spółki prowadzącej giełdę pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, w wysokości nie większej niż 3,5% tej średniej. Minimalna wartość tej opłaty nie może być jednak niższa niż równowartość w złotych 6.250 euro.
Zgodnie z nowym ust. 2 od spółki prowadzącej rynek pozagiełdowy pobiera się roczną opłatę ustaloną na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, w wysokości nie większej niż 3,5 % tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro. Z przychodów stanowiących podstawę ustalenia opłaty wyłączone są przy tym dywidendy otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych oraz przychody z rynku skarbowych papierów wartościowych prowadzonego na podstawie umowy z Ministrem Finansów.
Zgodnie z nowym ust. 3 od Krajowego Depozytu pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, w wysokości nie większej niż 5,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro.
Zgodnie z ust. 4 od spółki prowadzącej izbę rozliczeniową oraz od spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu rozliczania transakcji pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, nie większej niż 5,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro.
Zgodnie z nowym ust. 5 od spółki prowadzącej izbę rozrachunkową oraz od spółki, której Krajowy Depozyt przekazał wykonywanie czynności z zakresu rozrachunku transakcji pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych, nie większej niż 5,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro.
Zgodnie z ust. 6 od spółki prowadzącej izbę rozliczeniową i rozrachunkową, która wykonuje funkcję giełdowej izby rozrachunkowej pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, z wyłączeniem dywidend otrzymanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych w wysokości nie większej niż 5,5% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 6.250 euro.
Wyłączenie w powyższych przepisach dywidend otrzymywanych od jednostek zależnych i stowarzyszonych wynika z faktu, iż co do zasady podmioty te także wnoszą opłaty na pokrycie kosztów nadzoru liczone od wartości przychodu.
Zgodnie z ust. 7 od domu maklerskiego pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie średniej wartości przychodów ogółem w okresie trzech lat poprzedzających rok, za który należna jest opłata, w wysokości nie większej niż 0,3% tej średniej, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 750 euro. Jednoczenie w zdaniu drugim ustalone zostanie pojęcie „wielkość przychodów ogółem”, o których mowa w zdaniu pierwszym. Przyjęcie w powyższych przepisach za podstawę średniej wartości przychodów za okres trzech lat pozwala uniknąć różnicowania wysokości wpływów z opłat ze względu na zmienną dynamikę rocznych przychodów.
Zgodnie z nowym ust. 8 od agentów firm inwestycyjnych, z wyłączeniem banków i domów maklerskich, które wnoszą opłaty na pokrycie kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z odrębnie określonych tytułów, pobierana będzie zryczałtowana opłata roczna w wysokości równowartości w złotych 500 euro.
Zgodnie z ust. 9 od zagranicznych firm inwestycyjnych prowadzących działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w formie oddziału oraz od zagranicznych osób prawnych prowadzących taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobierana będzie opłata roczna ustalana na podstawie przychodów oddziału w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych w poprzednim roku kalendarzowym, w wysokości nie większej niż 0,15% tych przychodów, jednak nie mniej niż równowartość w złotych 500 euro. Projektowany przepis zwalnia zagraniczne firmy inwestycyjne prowadzące działalność maklerską na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zagraniczne osoby prawne prowadzące taką działalność na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z tych opłat, jeżeli na zasadzie wzajemności polskie podmioty prowadzące działalność maklerską na terytorium państwa, w którym podmioty taki ma swoją siedzibę, nie ponoszą tego rodzaju opłat.
Zgodnie z nowym ust. 10 zagraniczne firmy inwestycyjne będące stronami transakcji zawieranych na rynku regulowanym (w tym, tzw. zdalni członkowie giełdy papierów wartościowych) będą zobowiązane do wnoszenia zryczałtowanej opłaty rocznej o równowartości w złotych 10.000 euro. Ze względu na zapewnienie egzekwowalności tego obowiązku projektowany przepis przewiduje, że w przypadku nie uiszczenia opłaty spółka prowadząca rynek regulowany zawiesza do czasu uregulowania zaległości możliwość zawierania transakcji na rynku giełdowym przez zagraniczną firmę inwestycyjną.
Art. 7 dotyczy zmian w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego obrotu oraz o spółkach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1382).
Zmiana w pkt 1 rozszerza zawarty w art. 93 katalog czynności, za które pobierana jest jednorazowa opłata o uzyskanie przez dany podmiot statusu agencji informacyjnej w związku z wydaniem decyzji, o której mowa w art. 58 ust. 1 tejże ustawy.
W pkt 2 wprowadza się przepis ustanawiający jednorazową opłatę za zatwierdzenie prospektu emisyjnego, stwierdzenie równoważności memorandum informacyjnego oraz zatwierdzenie memorandum informacyjnego. Maksymalna wysokość tej opłaty jest dostosowana do pozostałych jednorazowych opłat i została ustalona w wysokości równowartości w złotych 4.500 euro.
Zmiana w pkt 3 dotyczy nałożenia obowiązku daninowego. W nowo dodawanym art. 94a obowiązek daninowy nakładany jest na spółki publiczne, których akcje dopuszczone są do obrotu na rynku regulowanym, w przypadku gdy Rzeczypospolita Polska jest dla tych spółek państwem macierzystym, lub których akcje wprowadzone są do alternatywnego systemu obrotu, w przypadku gdy Rzeczypospolita Polska jest siedzibą takiej spółki. Od takiej spółki pobierana będzie roczna opłata ustalana na podstawie kapitału własnego wykazanego w ostatnim rocznym sprawozdaniu finansowym tej spółki opublikowanym lub przekazanym do publicznej wiadomości na podstawie przepisów ustawy, w wysokości nie większej niż 0,01% tego kapitału, jednak nie więcej niż równowartość w złotych 30 000 euro i nie mniej niż równowartość w złotych 1 500 euro.
W art. 94b obowiązek daninowy nakładany jest na emitentów papierów wartościowych, innych niż akcje, dopuszczonych do obrotu na rynku regulowanym, dla których Rzeczypospolita Polska jest państwem macierzystym, Od takich podmiotów pobierana będzie zryczałtowana roczna opłata w wysokości równowartości w złotych 750 euro. Z opłaty tej będzie zwolniony Skarb Państwa i Narodowy Bank Polski.
W art. 94c. obowiązek daninowy nakładany jest na podmioty o statusie agencji informacyjnej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o ofercie publicznej i warunkach wprowadzania instrumentów finansowych do zorganizowanego obrotu oraz o spółkach publicznych. Od tych podmiotów ma być pobierana zryczałtowana opłata roczną z tytułu korzystania ze środków technicznych, o których mowa w art. 55 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, w kwocie nie wyższej niż równowartość w złotych 20.000 euro.
W pkt 4 przewidziano zmianę przepisu art. 95 modyfikującą odesłanie do przepisów art. 17 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym, zmienianych niniejszą ustawą.
ART. 8
Art. 8 jest przepisem przejściowym, niezbędnym w związku z zapewnieniem zakończenia procesu rozliczenia należności z tytułu kosztów nadzoru nad rynkiem kapitałowym z zastosowaniem przepisów, w tym przepisów wykonawczych, obowiązujących przed wejściem w życie niniejszej ustawy. System finansowania opiera się na ustalaniu należności za dany rok w poparciu o dane z roku poprzedniego, tym samym w roku 2016 rozliczeniu będą podlegać koszty nadzoru za 2015 r. z uwzględnieniem opłat jednorazowych i zaliczek wniesionych w 2015 r. Dla rozliczenia tych należności konieczne jest utrzymanie dotychczasowego reżimu prawnego.